Tanrı'nın Müdahalesine Yanıtımız

“‘Şeytan'ın on sekiz yıldır bağlı tuttuğu, İbrahim'in bir kızı olan bu kadının da Şabat Günü bu bağdan çözülmesi gerekmez miydi?’ İsa'nın bu sözleri, kendisine karşı gelenlerin hepsini utandırdı. Bütün kalabalık ise O'nun yaptığı görkemli işlerin tümünü sevinçle karşıladı. (Luka 13:16-17)

İsa, on sekiz yıldır iki büklüm olmuş bir kadını doğrultup iyileştirmişti. Metin, bu durumun Şeytan'ın neden olduğunu söyledi. Her zamanki gibi, bu sinagog—havra yöneticisi ‘İsa Şabat günü iyileştirdiği için öfkeliydi.’

Şimdi burada ilginç olan şu. Bu yönetici, kadının iyileşmesine değil, İsa’nın bunu başka bir gün yapmamasına itiraz ediyordu. “Çalışmak için altı gün vardır” dedi. “O günler gelip iyileşin, Şabat Günü değil.” Ama görünüşe göre İsa, özellikle Şabat gününün bir kadının sağlığına kavuşması için iyi bir gün olduğunu düşündü. Şeytan'ın bağlarını kırmak için güzel bir gündü.

Din yetkilileri daha önce şifa amacıyla birine el koymanın iş olarak tanımlandığını belirlemişler miydi bilmiyorum, ancak İsa'nın durumunda bunun iş olduğuna karar verdiler, her ne kadar ki bu iyileşmeyi İsa nispeten kolaylıkla yapıyor gibi görünüyordu.

Ancak görüyoruz ki bunun aksine ‘Bütün kalabalık ise O'nun yaptığı görkemli işlerin tümünü sevinçle karşıladı.’ ve İsa ‘ kendisine karşı gelenlerin hepsini utandırdı.’ Görünüşe göre bu, bugün veya diğer günlerde gerçekleşen tek şifa değildi. Ve insanlar kalabalık olarak seviniyorlardı.

Tanrı'nın elinin harikalar yarattığını gördüğümüzde, sevinçli tepkimiz planlanmış bir şey değildir. Sevinçli olmak YAPTIĞIMIZ bir şey değil, OLDUĞUMUZ bir şeydir. Bu, Tanrı'nın bizim adımıza doğrudan müdahalesine bir cevaptır.

Heather Jean Torosyan